طالبان و کودکان بي‌سرپست بازمانده از دو طرف جنگ افغانستان در پرورشگاه‌ها
تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۹۹۹۷۹
خبرگزاری آریا-ساخت و ساز و تاسیس پرورشگاه‌ها برای حمایت و فراهم کردن زمینه آموزش برای کودکان یتیم بازمانده از جنگ در برخی ولایت‌های افغانستان در حال گسترش است.
به گزارش خبرگزاری آریا به نقل از بی بی سی ،گزارش‌هایی نشر شده که شماری از چهره‌های بانفوذ طالبان نیز اقدام به تاسیس «دارالایتام» کرده‌اند.وزارت کار و امور اجتماعی طالبان گفته است تعدادی از پرورشگاه‌‌های خصوصی از سوی «بزرگان طالبان» ایجاد و حمایت می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
طالبان حالا در کنار ساخت مدرسه دینی، به این کار نیز توجه زیادی نشان می‌دهند.نگرانی‌هایی وجود دارد که طالبان با تاسیس و حمایت از پرورشگاه‌‌های کودکان بی‌سرپست، بخواهند نسل جدیدی را با ایدئولوژی و روحیه خود تربیت کنند تا در آینده از میان آنها بتواند سربازگیری کنند.
جنگ دوامدار به ویژه در دو دهه اخیر که منجر به تلفات سنگین انسانی شد، افغانستان را به یکی از بزرگترین کشورهای کودکان بی‌سرپرست جنگ مبدل کرده است.
در سال‌های گذشته ده‌ها هزار کودک در این کشور پدر خود را که سرباز دولت پیشین یا جنگجوی طالبان بودند، از دست دادند.
هزاران کودک نیز در نتیجه حملات انتحاری و انفجاری طالبان، حملات هوایی نیروهای خارجی و ارتش و سایر حوادث، محروم از سرپرست خانواده شده‌اند.
کودکان بی‌سرپرست از خانواده‌های فقیر برای ادامه زندگی و آموزش به حمایت مالی و سرپرستی نیاز دارند که پرورشگاه یا دارلایتام فراهم می‌کنند.
وزارت داخله طالبان سال قبل هنگام افتتاح یک دارلایتام بزرگ گفته بود «بنا به نظر سراج الدین حقانی» برای تاسیس یک دارلایتام بزرگ در خوست 45 میلیون افغانی زمین خریداری کرده‌اند که این یکی از بزرگترین دارلایتام‌ها در جنوب شرقی افغانستان ایجاد خواهد شد.
پس از آن فردی معروف به «جنرال مبین» (عبدالمبین خان)، سخنگوی سابق پلیس کابل که یک چهره فعال توییتری طالبان شده نیز در ویدیوهایی نشان می‌داد که به یک یتیم‌خانه کمک می‌کند و از دیگران می‌خواهد که سرپرستی کودکان بی‌سرپرست را برعهده بگیرند.
سمیع‌الله ابراهیمی، مسئول روابط عامه وزارت کار و امور اجتماعی حکومت طالبان می‌گوید در افغانستان حدود 80 پرورشگاه کودکان بی‌سرپرست فعالند که از این میان 28 مرکز آن از سوی حکومت طالبان تامین می‌شود که در آنها حدود 9 هزار کودک بی‌سرپرست نگهداری می‌شوند.
به گفته او حدود 50 پرورشگاه نیز وجود دارد که برخی آن به صورت خصوصی از سوی «بزرگان» طالبان حمایت می‌شود و «مطابق اصول امارت اسلامی» فعالیت می‌کنند.
برخی شاکی‌اند که توجه مقام‌های طالبان بیشتر به جذب یتیم‌های جنگجویان گروه متمرکز است و کودکان بی‌سرپرست و نیازمند دیگر نادیده گرفته می‌شوند.
سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی حکومت طالبان اما می‌گوید برای حمایت از کودکان بی‌سرپرست «هیچ تفکیکی وجود ندارد» و طرزالعمل در دارلایتام‌های دولتی و خصوصی یکسان تطبیق می‌شود.
او به بی‌بی‌سی گفت: «این تفاوت وجود ندارد که یتیمان، از سربازان کدام حکومت است. در این زمینه تعهد وزارت کار و امور اجتماعی این است که همه یتیمان خود ماست و به مشکلات همه یکسان رسیدگی شود. برای دارلایتام‌های امارتی و خصوصی یک طرزالعمل وجود دارد.»
محصل غازی‌زاده، مسئول دو دارالایتام خصوصی در ولایت میدان وردک در مورد نصاب درسی می‌گوید: «شاگردان ما تا صنف/کلاس نهم رسیده‌اند. در هر دو درلایتام نصاب معارف حکومت تدریس می‌شود. البته پس وقت درسی مکتب، حلقات درسی ناظره و حفظ قرآن کریم نیز است. برخی کودکانی که بخواهند این فرصت برایشان فراهم شده است که اول ناظره و به دنبال آن قرآن کریم را حفظ کنند.»
مجیب لحاظ، فعال حقوق بشر و موسس پرورشگاه خصوصی «اسرا» در کابل می‌گوید پس از سپری‌کردن مشکلات جدی مالی، حالا برخی افراد خیر از خارج کشور، مسئولیت کفالت کودکان را برعهده گرفته‌اند.
به گفنه او تقاضا برای پذیرش کودکان یتیم بیش از حد است در حالی امکانات آنها اندک است. علاقمندی به جذب در این مراکز به این دلیل است که برخی از پروشگاه‌ها لیله/خوابگاه دارند و شماری دیگرحداقل یک وعده غذا به شاگردان فراهم می‌کنند.
کودکان بی‌سرپست از هر دو طرف خط جنگ یک دهه اخیر که گاهی اوقات در یک صف برای دریافت کمک نشسته و به سخنرانی‌ها گوش می‌دهند، شاید هنوز درباره منازعات و جنگ‌هایی که سبب محروم شدنشان از سایه پدر شد، چیزی ندانند و دلخوشی‌شان فقط دریافت کمک و فراهم شدن زمینه ادامه تحصیل است.
سوال مهم اما این است که این کودکان با کدام روحیه پرورش می‌یابند و گذشته پدرانشان چه تاثیری بر روابط آنها باهم و در نهایت آینده‌شان برجا خواهد گذاشت؟
نگرانی‌هایی هم وجود دارد که ممکن است نسل جدیدی برای میدان جنگ‌ها ومنازعات احتمالی آینده در این کشور تربیت شوند.
سال گذشته هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان به مسئولان نظامی طالبان دستور داد که از بکارگیری افراد «کم سن» در صفوف و پایگاه‌های نظامی طالبان خودداری کنند.
رهبر طالبان گفته بود حضور افراد کم سن در پایگاه‌های طالبان «سبب فتنه و بدنامی» می‌شود.
نهادهای حقوق بشری طالبان را متهم می‌کردند که از کودکان در عملیات‌های انتحاری استفاده کرده‌اند.
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: طالبان کودکان بی سرپرست وزارت کار و امور اجتماعی کودکان بی سرپرست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۹۹۹۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دیدار رایزن فرهنگی ایران با معاون سیاسی طالبان
سید روح‌الله حسینی، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در کابل، با مولوی عبدالکبیر، معاون سیاسی طالبان دیدار و درباره آخرین وضعیت روابط سیاسی و فرهنگی دو کشور بحث کردند.
حسینی به نقاط مشترک فراوانی که میان ایران و افغانستان از جمله دین، زبان، فرهنگ، تاریخ، ادبیات، جغرافیا، نژاد، مرز و ... وجود دارد، به وجود منافع مشترک ناشی از این نقاط اشتراک اشاره کرد و افزود: متاسفانه باید اعتراف کرد که با این حد از نقاط اشتراک، میزان حضور ایران در عرصه‌های فرهنگی و علمی در مقایسه با برخی دیگر از کشورها از وضعیت مناسبی برخوردار نیست.
رایزن فرهنگی ایران در پایان ضمن تأکید دوباره بر ضرورت نگاه عمیق به مقوله فرهنگ، خواهان تعیین تکلیف اتاق‌های ایران‌شناسی در دانشگاه‌های «کابل»، «ابوریحان»، «پروان» و «تعلیم و تربیت» گردید.
باشگاه خبرنگاران جوان افغانستان افغانستان
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»